மனித வளர்ச்சி என்பது குழந்தைப் பருவம், பிள்ளைப் பருவம், கட்டிளமைப் பருவம், முதிர்ந்த பருவம் எனப் பல படிநிலைகளுக்கூடாகச் செல்கின்றது. ஒவ்வொரு பருவத்திலும் உடல் வளர்ச்சி, மன எழுச்சிகளின் வளர்ச்சி, சமூக வளர்ச்சி, அறிவு வளர்ச்சி என்பன இருந்தால்தான் மனிதன் முழுமையான ஆளுமை உடையவனாகின்றான். ஒவ்வொரு பருவத்திற்கும் ஏற்ப மேற் கூறப்பட்ட வளர்ச்சிகளைக் கொண்டிருந்தால் அவனை முதிர்ச்சி அடைந்தவன் எனக் கொள்ளலாம். முதிர்ச்சி எனும் போது தன்னையொத்த வயதுடையவர்களின் வளர்ச்சி அல்லது நடத்தை நிலை எனலாம்.
கற்றல் என்பது திறன் ஒன்றை அறிதலும், அதனைச் செயல்படுத்துதலுமாகும். இங்கே கற்றலில் முதிர்ச்சியானது முக்கியப் பங்கு எடுக்கிறது. இந்த முதிர்ச்சியானது கருத்தோன்றலில் இருந்து மேல் நோக்கிச் சென்று, வாழ்க்கையில் ஓர் உச்சநிலை அடைந்த பின் கீழ் நோக்கிச் செல்லும் தன்மை வாய்ந்தது. எனவே, ஒரு மாணவன் ஒரு பாடத்தைக் கற்றுக்கொள்ளும் போது, அவனுடைய முதிர்ச்சி நிலைக்கேற்ப ஆசிரியரின் செயற்பாடுகள் அமைய வேண்டியது கட்டாயமாகும். ஆசிரியர்கள் இந்த உளவியல் கோட்பாடுகளை உணர்ந்து கற்பிக்கும் போதுதான், மாணவர்களின் கற்றல் முழுமையடையும்.
1. முதிர்ச்சியின் வகைகள் மற்றும் அதன் தொடர்பு
முதிர்ச்சியானது பல்வேறு பரிமாணங்களைக் கொண்டது. இவை அனைத்தும் ஒன்றுக்கொன்று தொடர்புடையவை. ஒரு மாணவனின் ஒட்டுமொத்த வளர்ச்சிக்கு இந்த நான்கு வகையான முதிர்ச்சியும் அவசியம்.
உடல் முதிர்ச்சி (Physical Maturity): உயரம், நிறை, பாலியல்பு, எலும்பு வளர்ச்சி போன்ற உடல் முதிர்ச்சிகளைத் தெளிவாக அவதானிக்க முடியும். உடல் ஆரோக்கியம் மனதின் தெளிவுக்கு அடிப்படை.
உள முதிர்ச்சி (Mental Maturity): அறிவு, சிந்தனை அமைப்புகளில் ஏற்படும் வளர்ச்சி. இது புதிய தகவல்களை உள்வாங்கி, அவற்றைச் சிந்திக்கும் திறனைக் குறிக்கும்.
சமூக முதிர்ச்சி (Social Maturity): சமூகத்துடன் பழகுதல், சமூகக் கட்டுப்பாடுகளைப் புரிந்து கொள்ளுதல். இது, பிறருடன் இணைந்து செயல்படும் பக்குவத்தைக் கொடுக்கும்.
மனவெழுச்சிகளின் முதிர்ச்சி (Emotional Maturity): உணர்ச்சிகளைச் சமாளித்தல், நிதானமாகச் செயல்படுதல். கோபம், கவலை போன்ற உணர்ச்சிகளைக் கட்டுப்படுத்தும் திறன்.
இவற்றுள் உடல் முதிர்ச்சியே ஏனைய எல்லா முதிர்ச்சிகளுக்கும் அடிப்படையானது. குறிப்பிட்ட வயதுக்குரிய உடல் வளர்ச்சியை ஒரு பிள்ளை பெற்றிருப்பது உடல் வளர்ச்சியாகும். பிற முதிர்ச்சிகளைவிட உயரம், நிறை, பாலியல்பு, எலும்பு வளர்ச்சி எனும் உடல் முதிர்ச்சிகளைத் தெளிவாக அவதானிக்க முடியும். இதேபோன்று முன்பே தோன்றும் முதிர்ச்சி (Pre-Maturity) மற்றும் பின் முதிர்ச்சி (Post-Maturity) போன்ற நிலைகளும் காணப்படுகின்றன. சில குழந்தைகள் உரிய பருவத்தை அடைவதற்கு முன்னரே சில செயல்களைச் செய்யத் தொடங்கி விடுகின்றன. இதற்கு மாறாகச் சில பிள்ளைகள் நடத்தல், வாசித்தலுக்குரிய வயது வந்த பின்னரும் அவற்றில் பின்தங்கி இருப்பது பின்முதிர்ச்சி எனப்படுகிறது.
2. முதிர்ச்சியின் ஆதிக்கம்: ஆய்வுகளின் முடிவுகள்
கல்வியில் முதிர்ச்சியின் பங்கு குறித்த ஆய்வுகள் முக்கியமான உண்மைகளை வெளிப்படுத்துகின்றன. கெஸல் மற்றும் தொம்சன் போன்றோரின் ஆய்வுகள், கற்றலில் முதிர்ச்சியின் பங்கை எடுத்துக்காட்டுகின்றன.
ஒத்த இரட்டைக் குழந்தைகள் ஆய்வு: ஒத்த இரட்டைக் குழந்தைகளுக்குப் படிகள் ஏறுவதற்குப் பயிற்சியளித்த பரிசோதனை குறிப்பிடத்தக்கது. ஒரு தொகுதிக் குழந்தைகளுக்குப் பயிற்சிகள் அளிக்கப்பட்டன. மற்றத் தொகுதிக் குழந்தைகளுக்கு எவ்விதப் பயிற்சியும் அளிக்கப்படவில்லை. ஆனால், உரிய காலம் வந்தபோது எவ்விதப் பயிற்சியுமற்ற குழந்தைகளே, பயிற்சி அளிக்கப்பட்ட குழந்தைகளிலும் பார்க்கப் படியேறுவதில் அதிக முன்னேற்றம் உடையவராக இருந்தனர்.
விளக்கம்: முதிர்ச்சி அடைவதற்கு முன்னர்ப் பயிற்சிகள் அளிப்பதால் பயன் ஏதும் ஏற்படுவதில்லை. மேலும், முதிர்ச்சியறியாது அளிக்கப்படும் பயிற்சிகளினால் குழந்தைகளில் இயற்கையாக ஏற்படும் வளர்ச்சியும் தடைப்படும்.
இந்தியப் பெண்கள் குழந்தைகளைப் பற்றிய ஆய்வு (டெனிஸ்): டெனிஸ் எனும் ஆராய்ச்சியாளன், இந்தியப் பெண்களின் குழந்தைகளை ஆராய்ந்து வெளியிட்ட சில தகவல்களும் குறிப்பிடத்தக்கவை. இந்தப் பெண்கள் தம் குழந்தைகளைக் கடமை புரியும் நேரத்தில் தொட்டில் சட்டத்தில் பிணைத்து விடுவதையும், அவ்வாறு கை கால்கள் கட்டப்பட்டு வளர்த்தபோதும் உரிய பருவத்தில் இவர்கள் நடக்க ஆரம்பிப்பதையும் அவதானித்தார்.
விளக்கம்: குழந்தைகளில் ஆரம்ப வளர்ச்சிப் பருவங்களில், அவர்களின் நடத்தைகளை முதிர்ச்சியே கட்டுப்படுத்துகின்றது. இயற்கையாக ஏற்படும் முதிர்ச்சியைத் தடுக்க இயலாது எனவும் வெளிப்படுத்தினார்.
எனவே, சிறு குழந்தைப் பருவத்தில் முதிர்ச்சியின் ஆதிக்கம் வலுவுடையதாகிப் பின் குழந்தைகளின் நடத்தைகளை இவைகள் கட்டுப்படுத்துகின்றன எனலாம். ஆனால், குழந்தைகள் வளர்ந்த பின் முதிர்ச்சியின் ஆதிக்கம் படிப்படியாகக் குறைவதையும், பயிற்சியின் ஆதிக்கம் வலுப் பெறுவதையும் அவதானிக்கலாம்.
3. முதிர்ச்சி நிலையும் ஆசிரியர் செயற்பாடுகளும்
முதிர்ச்சி நிலைக்கும் கற்றலுக்கும் உள்ள தொடர்பை ஆசிரியர் புரிந்துகொள்ள வேண்டியது அவசியம். தகுந்த முதிர்ச்சி இல்லாவிட்டால் பயிற்சியும் கற்றலும் பயன் அளிக்கமாட்டா. ஆனால், போதிய பயிற்சி பெற்றுள்ள மாணவனது வளர்ச்சிக்குச் சிறிய பயிற்சியும் நிலைத்த பயனை அளிக்க வல்லது.
மாணவன் கற்க வேண்டிய பாடங்களும், அவற்றைக் கற்பிக்க ஆசிரியர் கையாளும் முறைகளும் முதிர்ச்சி நிலையை ஒட்டியே அமைய வேண்டும். முதிர்ச்சி பெறாத குழந்தையிடம் ஒரு முதிர் பாடத்தையோ அல்லது செய்திறனையோ கற்கும்படி கட்டாயப்படுத்துவதும், அதற்குத் தண்டனை வழங்குவதும் குழந்தையைப் பாதிக்கக்கூடியவை.
வெறுப்புக் கொள்ளுதல்: இவ்விதம் கட்டாயப்படுத்தும் போது குழந்தை தன் வாழ்நாள் முழுவதும் குறிப்பிட்ட அந்தப் பாடத்தையோ செயலையோ வெறுக்க நேரிடலாம்.
தாழ்வு மனப்பான்மை: இதில் ஏற்படும் தோல்வி காரணமாக எழும் தாழ்வு மனப்பான்மை அதன் எதிர்காலத்தையும் பாதிக்க வல்லது என்பதை ஆசிரியர் மறத்தலாகாது.
4. முதிர்ச்சியைப் பாதிக்கும் காரணிகளும் ஆசிரியர் பங்கும்
முதிர்ச்சியைப் பாதிக்கும் பல்வேறு காரணிகளைப் பற்றி ஆசிரியர் அறிந்திருத்தல் அவசியம். பௌதீக பண்பாட்டுச் சூழல், காலநிலை, பாரம்பரிய அலகுகள், பிறப்புரிமையாகப் பெறப்பட்ட பண்பாட்டுக் கூறுகள் என்பன அவற்றுள் சில. இக் காரணிகள் பிள்ளையின் அறிவு முதிர்ச்சி, உடல் முதிர்ச்சிக்கு இடையூறாகவும் அமைவதுண்டு.
உடலியல் மாற்றங்கள்: உதாரணமாக, உடலியல் மாற்றங்கள் வழமைக்கு விரோதமாகத் தாமதித்தால் அல்லது முந்திவிட்டால் தன்னோடு ஒத்த வயதினருடன் பழகுவதில் சிக்கல் ஏற்படும். இதனால் குழந்தையின் அறிவு முதிர்ச்சி, மனவெழுச்சிகளின் முதிர்ச்சி என்பன பாதிக்கப்படும்.
அன்புத் தேவை: பிள்ளையின் அன்புத் தேவை தொடர்ந்து சில காலத்திற்கு நிறைவேற்றப்படாது இருப்பின், அவர்களின் உடல் வளர்ச்சி குன்றும் எனப் பல ஆய்வுகளின் முடிவுகள் தெளிவாகியுள்ளன.
ஆசிரியர், முதிர்ச்சிக்கேற்ப மாணவர் நாட்டங்கள் வேறுபடலாம் என்பதை உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும். மாணவர் நாட்டங்கள் ஊடாக அவர்களின் முதிர்ச்சி நிலையை அறிந்து கற்பித்தல் ஆசிரியர்களுக்கு உகந்தது. மாணவரின் முதிர்ச்சி நிலையை கட்டுப்படுத்துதல் ஆசிரியனுக்கு இயலாதாயினும் அது பற்றிய தகவல்களை அறிந்து குழந்தையின் முதிர்ச்சிக்கு ஏற்பக் கற்பித்தால் ஆசிரியரும் மாணவரும் விரக்தியுறாது கற்றல் கற்பித்தல் பணியில் நிலைத்த பலனைப் பெறலாம். ஆகவே, ஆசிரியரின் செயற்பாடுகள், குழந்தையின் முதிர்ச்சி நிலையைப் பொறுத்து மாறுபடும், தனிப்பயனாக்கப்பட்ட அணுகுமுறையைக் கொண்டிருக்க வேண்டும்.
மேலும் படிக்க ..
No comments yet.