இலக்கியத்தில் தமிழ் பெண் கவிஞர்கள் பங்களிப்பு: மொழியின் ஆத்மாவை மீட்டெடுத்தவர்கள்
தமிழ் மொழிக்குச் செழுமை சேர்த்த இலக்கிய வரலாற்றில், **பெண் கவிஞர்களின் பங்களிப்பு** அளப்பரியது. சங்க காலம் முதல் இன்று வரையிலும், பெண்கள் வெறும் கதை மாந்தர்களாக மட்டும் இல்லாமல், கவிதை, நீதி, பக்தி மற்றும் சமூகச் சீர்திருத்தம் எனப் பல துறைகளிலும் தங்கள் ஆழமான முத்திரையைப் பதித்துள்ளனர். இந்த ஒலியின் சுடர்கள், தமிழ்ப் பண்பாட்டின் உணர்வுகளையும், உரிமைகளுக்கான போராட்டங்களையும், ஆன்மீக அறிவையும் அழுத்தமாகப் பதிவு செய்துள்ளன
சங்க காலத்தின் முதல் குரல்கள்

**ஒளவையார்:** தமிழ் இலக்கிய வரலாற்றில், **ஒளவையார்** என்ற பெயரில் பல காலங்களில் வாழ்ந்த பெண் கவிஞர்கள் இருந்தாலும், சங்க கால ஒளவையார் மிக முக்கியமானவர். அவர் பாடிய பாடல்கள் அகப் பாடல்களிலும் (காதல்) புறப் பாடல்களிலும் (வீரம், நீதி) நீதியையும், மெய்யான வாழ்வியல் சிந்தனையையும் முன்வைத்தன. அவர் தன் பாடல்களில் அரசர்களுக்கு ஆலோசனை அளிக்கும் அளவுக்குச் சமூகத்தில் மதிக்கப்பட்டிருந்தார், இது அக்காலத்திலேயே பெண்களுக்கு இருந்த அறிவுச் சுதந்திரத்தைக் காட்டுகிறது
வெள்ளிவீதியார், காக்கைப்பாடினியார், நப்பசலையார் போன்ற சங்க காலப் பெண் கவிஞர்களின் பாடல்கள், வீரம், காதல் மற்றும் தியாகம் ஆகிய உணர்வுகளை எளிய மொழியில் பதிவு செய்துள்ளன. அவர்களின் படைப்புகள், பெண்களின் மன உணர்வுகளை, குறிப்பாகப் பிரிவின் துயரத்தையும், காதலின் ஆழத்தையும், அச்சமின்றி வெளிப்படுத்தின
பக்தி இயக்கத்தில் பெண்களின் கவிதைச் சுடர்
பக்தி இயக்கம் உச்சத்தில் இருந்தபோது, இறைவனை நோக்கிய அன்பையும், சமத்துவத்தையும் வலியுறுத்திய பெண் கவிஞர்கள் தோன்றினர்:
- **ஆண்டாள்:** வைணவ மரபில் தோன்றிய ஆண்டாள், இறைவனையே தன் காதலனாகப் பாவித்துப் பாடிய **’திருப்பாவை’** மற்றும் **’நாச்சியார் திருமொழி’** பாடல்கள், தமிழுக்குப் பக்தி இலக்கியத்தில் ஒரு புதிய பரிமாணத்தை அளித்தன. அவரது கவிதைகள் பெண்களின் காதல் உணர்வை ஆன்மீகத்துடன் இணைத்து வெளிப்படுத்தின।
- **காரைக்கால் அம்மையார்:** சிவபெருமானை அடியவராகப் பாவித்து, பேயுருவம் கொண்டார். அவருடைய பாடல்கள், தமிழின் முதல் பக்தி இலக்கியங்களில் அடங்கும். அவருடைய **’திருவாலங்காட்டு மூத்த திருப்பதிகங்கள்’** கவிதை வடிவத்தின் சிக்கலையும், பக்தி உணர்வின் ஆழத்தையும் வெளிப்படுத்தின
நவீன காலத்தில் பெண்ணியக் குரல்

20-ஆம் நூற்றாண்டுக்குப் பிறகு, பெண் கவிஞர்கள் சமூகச் சீர்திருத்தம், அரசியல் மற்றும் பெண்ணியக் கருத்துக்களை முன்னெடுத்தனர். இவர்கள் பாரம்பரியக் கவிதை வடிவங்களைத் தாண்டி, புதுக்கவிதை மற்றும் நவீனப் பாணியைப் பயன்படுத்தினர்:
- **கிருத்திகா, ராஜம் கிருஷ்ணன், மற்றும் சமீபத்திய கவிஞர்கள்:** சமூகத்தில் நிலவும் சமத்துவமின்மை, பெண்களின் மீதான வன்முறை, பணியிடங்களில் ஏற்படும் சவால்கள் மற்றும் தனிப்பட்ட உரிமைகள் குறித்துத் துணிச்சலாகப் பேசினர். இவர்களின் கவிதைகள், பெண்மையின் வலிமையையும், ஒடுக்குமுறைக்கு எதிரான போராட்ட உணர்வையும் வெளிப்படுத்தின.
பெண் கவிஞர்களின் படைப்புகள், தமிழ் இலக்கியத்தின் எல்லைகளை விரிவுபடுத்தியுள்ளன. அவர்கள் மொழியின் அழகையும், இலக்கணத்தையும் மட்டுமல்லாமல், சமுதாயத்தின் நீதியையும், தார்மீகக் கேள்விகளையும் எதிரொலித்தனர். இவர்களின் பங்களிப்பு, தமிழ் மொழியின் நீடித்த வாழ்வுக்கும், அதன் சமூக உணர்வுக்கும் அடிப்படையாக விளங்குகிறது
![]()






No comments yet.