வரலாற்றின் பக்கங்களைப் புரட்டும்போது, கலையின் உன்னத வடிவங்களாக நம் கண்முன் நிற்பவை பண்டைய கிரேக்க சிலைகள். அருங்காட்சியகங்களில் நாம் காணும் அந்த வெண்மை நிற பளிங்குச் சிலைகள், காலத்தைக் கடந்த கலையின் தூய்மையையும், எளிமையையும் பறைசாற்றுவதாகவே நாம் கருதுகிறோம். ஆனால், சமீபத்திய தொல்லியல் ஆய்வுகள், நமது இந்த எண்ணத்தை முற்றிலுமாக மாற்றியமைக்கும் ஒரு வியப்பூட்டும் உண்மையைக் கண்டுபிடித்துள்ளன. அந்த கம்பீரமான சிலைகள் வெறும் காட்சிப் பொருள்கள் மட்டுமல்ல, அவை நறுமணம் கமழும் ஆன்மீக அனுபவத்தின் ஒரு பகுதியாகவும் திகழ்ந்துள்ளன. ஆம், அந்தச் சிலைகள் ஒரு காலத்தில் கமகமக்கும் வாசனை திரவியங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தன.
நிறம் மற்றும் நறுமணம்: சிலைகளின் உண்மையான தோற்றம்
நாம் இன்று காணும் வெண்மை நிறச் சிலைகள், அவற்றின் அசல் தோற்றமல்ல. பழங்காலத்தில், இந்தச் சிலைகள் பிரகாசமான, பளபளப்பான வண்ணங்களால் தீட்டப்பட்டிருந்தன. கிரேக்க மற்றும் ரோமானிய நாகரிகங்களில் உருவாக்கப்பட்ட சிற்பங்கள், வெறும் காட்சி அனுபவமாக மட்டும் கருதப்படவில்லை. அவை ஒரு பன்முக உணர்வுபூர்வமான அனுபவத்தை வழங்குவதற்காகவே உருவாக்கப்பட்டன. அவற்றின் வண்ணமயமான தோற்றம் கண்களுக்கு விருந்தளித்தது என்றால், அவற்றிலிருந்து எழுந்த நறுமணம், அந்த அனுபவத்தை அடுத்த கட்டத்திற்கு எடுத்துச் சென்றது.
இந்தச் சிலைகளின் மீது வாசனைத் திரவியங்கள் மற்றும் நறுமண எண்ணெய்கள் பூசப்பட்டிருந்தன என்பது தொல்லியல் ஆய்வாளர்களை ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்தியுள்ளது. ஒரு சிற்பத்தின் அழகை ரசிப்பது என்பது அதைப் பார்ப்பதோடு முடிந்துவிடுவதில்லை; அதை உணர்வதும், நுகர்வதும் கூட அந்த அனுபவத்தின் ஒரு பகுதியாக இருந்திருக்கிறது. குறிப்பாக, தெய்வங்களின் சிலைகளுக்கு இந்த வாசனைப் பூச்சு ஒரு முக்கிய அங்கமாக இருந்துள்ளது.
வாசனையின் ஆன்மீக முக்கியத்துவம்
பண்டைய கிரேக்க மற்றும் ரோமானிய கலாச்சாரங்களில், தெய்வ வழிபாடு என்பது மிகவும் புனிதமானதாகக் கருதப்பட்டது. கோயில்களில் நிறுவப்பட்டிருந்த தெய்வச் சிலைகள், வெறும் கற்களாகப் பார்க்கப்படவில்லை; அவை தெய்வங்களின் வாழும் வடிவங்களாகவே மதிக்கப்பட்டன. எனவே, அந்த தெய்வங்களுக்குச் செய்யப்படும் ஒவ்வொரு சடங்கும் மிகுந்த மரியாதையுடனும், பக்தியுடனும் செய்யப்பட்டது.
இந்த வழிபாட்டு முறையின் ஒரு முக்கிய அங்கம்தான், சிலைகளுக்கு வாசனை திரவியங்களைப் பூசுவது. மலர்களால் தெய்வങ്ങളെ அர்ச்சிப்பது போல, நறுமண எண்ணெய்களால் சிலைகளை அபிஷேகம் செய்வதும் ஒரு வழிபாட்டு முறையாக இருந்துள்ளது. இந்தச் செயல், தெய்வத்தின் மீதான தங்கள் பக்தியGயும், மரியாதையையும் வெளிப்படுத்தும் ஒரு வழியாகக் கருதப்பட்டது.
சடங்குகளின்போது, கடவுளரின் சிலைகளுக்கு வாசனைத் திரவியங்களைப் பூசுவது, அந்த இடத்தின் புனிதத்தன்மையை அதிகரித்தது. நறுமணம் என்பது தெய்வீகத்துடன் தொடர்புடையதாகக் கருதப்பட்டது. ஒரு தெய்வீகச் சூழலை உருவாக்குவதிலும், பக்தர்களின் மனதை ஒருமுகப்படுத்தி, அவர்களை ஆன்மீக நிலைக்கு உயர்த்துவதிலும் வாசனை ஒரு முக்கியப் பங்காற்றியது. இந்த நறுமணப் புகையானது, பூலோகத்தையும், தேவலோகத்தையும் இணைக்கும் ஒரு பாலமாகச் செயல்படுவதாக அவர்கள் நம்பியிருக்கலாம். இதனால், பக்தர்கள் தங்கள் பிராத்தனைகளை தெய்வங்களிடம் நேரடியாகக் கொண்டு சேர்ப்பதாக உணர்ந்தனர்.
வரலாற்றுச் சான்றுகளும் ஆய்வுகளும்
இந்த வியப்பூட்டும் உண்மை, வெறும் யூகத்தின் அடிப்படையில் கூறப்படவில்லை. இதற்கான சான்றுகள், பண்டைய வரலாற்று ஆய்வாளர்களின் குறிப்புகளிலும், வெகு சில கல்வெட்டுகளிலும் காணக்கிடைக்கின்றன. பண்டைய கிரேக்க, ரோமானிய எழுத்தாளர்கள் தங்கள் படைப்புகளில், கோயில் சடங்குகள் மற்றும் வழிபாட்டு முறைகள் குறித்து விரிவாக எழுதியுள்ளனர். அவற்றில், தெய்வச் சிலைகளுக்கு நறுமண எண்ணெய்களைப் பூசும் வழக்கம் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
மேலும், சில கோயில் கல்வெட்டுகளில், வாசனைத் திரவியங்கள் வாங்குவதற்காகச் செலவழிக்கப்பட்ட தொகைகள் அல்லது அதற்கான வழிமுறைகள் குறித்த பதிவுகளும் காணப்படுகின்றன. இந்தச் சான்றுகள், வாசனை என்பது அவர்களின் ஆன்மீக மற்றும் கலாச்சார வாழ்வில் ఎంత அளவுக்கு ஆழமாகப் verwurzelt இருந்தது என்பதை நமக்குத் தெளிவாகக் காட்டுகின்றன.
தொல்லியல் ஆய்வாளர்களுக்கு, இந்தத் தகவல் ஒருபுறம் ஆச்சரியத்தை ஏற்படுத்தினாலும், மறுபுறம் இது பண்டைய நாகரிகங்களைப் பற்றிய நமது புரிதலை மேலும் ஆழப்படுத்துகிறது. ஒரு சிலை என்பது அதன் வடிவம், அது செய்யப்பட்ட பொருள் என்பதைத் தாண்டி, அது பயன்படுத்தப்பட்ட விதம், அதனுடன் தொடர்புடைய சடங்குகள், மற்றும் அது ஏற்படுத்திய உணர்வுபூர்வமான தாக்கம் ஆகியவற்றையும் உள்ளடக்கியது என்பதை இந்த ஆய்வு நமக்கு உணர்த்துகிறது.
தற்போது, தொல்லியல் ஆய்வாளர்கள் இந்தத் துறையில் தங்கள் ஆய்வுகளைத் தொடர்ந்து மேற்கொண்டு வருகின்றனர். சிலைகளின் மேற்பரப்பில் படிந்துள்ள நுண்ணிய துகள்களை ஆராய்ந்து, என்ன வகையான வாசனை திரவியங்கள் பயன்படுத்தப்பட்டன, அவை எங்கிருந்து பெறப்பட்டன, மற்றும் அவற்றின் සංයුතිය என்ன என்பது போன்ற கேள்விகளுக்கு விடை காண முயன்று வருகின்றனர். இந்த ஆய்வுகள், பண்டைய கிரேக்க சிலைகள் மற்றும் ரோமானியர்களின் வாழ்க்கை முறை, வர்த்தகம், மற்றும் அவர்களின் தாவரவியல் அறிவு குறித்த புதிய தகவல்களையும் நமக்கு அளிக்கக்கூடும்.
முடிவாக, நாம் அருங்காட்சியகங்களில் காணும் அந்த மௌனமான, வெண்ணிறச் சிலைகளுக்குப் பின்னால், வண்ணங்களும், வாசனைகளும் நிறைந்த ஒரு உயிரோட்டமான வரலாறு மறைந்துள்ளது. அவை வெறும் கலைப் பொருள்கள் அல்ல; ஒரு நாகரிகத்தின் ஆன்மீக நம்பிக்கைகளின், மற்றும் உணர்வுபூர்வமான வெளிப்பாடுகளின் கமகமக்கும் சின்னங்கள்.
No comments yet.